sobota, 27 kwietnia 2024 08:01
Reklama
Reklama

Usługi sąsiedzkie w Starogardzie. Pomagasz sąsiadom? Teraz możesz otrzymać za to wynagrodzenie

Na mocy nowelizacji Ustawy o pomocy społecznej, pomagając sąsiadowi w zaspokajaniu podstawowych potrzeb życiowych, można otrzymać wynagrodzenie od samorządu. Jakie warunki trzeba spełnić, żeby dostać pieniądze za pomoc sąsiedzką?
Usługi sąsiedzkie w Starogardzie. Pomagasz sąsiadom? Teraz możesz otrzymać za to wynagrodzenie

1 listopada 2023 roku przyznano gminom możliwość organizowania usług opiekuńczych w formie usług sąsiedzkich. Skierowane są one do osób samotnych, które z powodu wieku, choroby lub niepełnosprawności wymagają wsparcia innych osób. Usługa sąsiedzka ma obejmować pomoc w zaspokajaniu podstawowych potrzeb życiowych.
Z usług sąsiedzkich mogą skorzystać osoby, które skończyły 65 lat i potrzebują wsparcia w miejscu zamieszkania. Chodzi o wykonywanie prostych, codziennych czynności, podstawową opiekę higieniczną i pielęgnacyjną oraz zapewnienie kontaktów z otoczeniem. Pomoc ta ma zapewnić zainteresowanym prawidłowe i jak najdłuższe funkcjonowanie w środowisku zamieszkania. Ze świadczenia usług sąsiedzkich wyłączeni są członkowie rodziny. Mogą świadczyć je tylko osoby pełnoletnie, zamieszkujące w najbliższej okolicy i zaakceptowane przez osobę, na rzecz której usługi będą świadczone.

Miejski Ośrodek Pomocy Społecznej w Starogardzie Gdańskim wystąpił z wnioskiem do Ministerstwa Rodziny i Polityki Społecznej o dofinansowanie usług sąsiedzkich w wysokości 72.000 złotych.
- Prognozowane jest wprowadzenie na ten rok usług sąsiedzkich w 15 środowiskach. Wstępna ocena kosztów to 130.000 złotych. Na kwotę tę składa się zakup biletów MZK, szkolenia z pierwszej pomocy, zakup środków higienicznych takich jak rękawiczki i płyny dezynfekujące oraz ubezpieczenie OC dla osób świadczących usługi sąsiedzkie - mówi Magdalena Nowak z Urzędu Miasta w Starogardzie.

Na ostatniej sesji Rady Miasta podjęto w tej sprawie stosowną uchwałę. Usługi sąsiedzkie mogą być świadczone 7 dni w tygodniu w wymiarze nie większym niż 2 godziny dziennie, maksymalnie 25 godzin miesięcznie. Przyznaje się je uwzględniając rodzaj schorzenia i sprawność fizyczną, warunki mieszkaniowe, sytuacje rodzinną i materialną, uwarunkowania środowiskowe i wydolność opiekuńczą rodziny.


 


Podziel się
Oceń

Reklama