Środa Popielcowa

W kościele pw. św. Maksymiliana Marii Kolbego w Skarszewach, przed Mszą świętą, modliliśmy się, z ks. Darkiem i ks. Adamem, przed  Najświętszym Sakramentem, aby „wejść na Pustynie Wielkiego Postu i doświadczyć obecności oraz działania Boga”. Potem Msza Św. z obrzędem posypania popiołem, a na końcu życzenia dla Jubilata (ks. proboszcza) z okazji 50. urodzin. 

Wielki Post 
wymaga od nas podejmowania postanowień. I choć to z pozoru proste, to ich realizacja często nas przekracza. Mogą nam pomóc rekolekcje. 
 -Wielki Post dobry czas, by w tym całym zabieganiu „pozbierać się”, a może też „ochłonąć, opamiętać się” - mówi o. Arnold Liebig OFM. - Często narzekamy, że to życie jest ciężkie, że stawia przed nami takie trudne dylematy, że nie potrafimy właściwie wybrać i często żałujemy naszych wcześniejszych decyzji, mówiąc: gdybym wtedy wiedział! Rekolekcje są dobrym czasem na to, żeby przyjrzeć się naszym wyborom i zapytać Boga: co mam wybrać? Jak rozwiązać trudne sytuacje w moim życiu? Co zrobiłem źle i jak mogę to naprawić? Dlatego wielcy chrześcijanie ważne decyzje podejmowali zawsze po rekolekcjach. Ale żeby usłyszeć, co Bóg ma nam do powiedzenia, trzeba wyłączyć to, co zagłusza ciszę. Wtedy dopiero możemy „ochłonąć, opamiętać się”, i „odzyskać” sens i cel życia.