Chętnie wybrałbym się do Renu, by posłuchać pana Adama Magiełki, prezesa zarządu Kociewskiego Centrum Zdrowia, i zadać mu parę pytań, wybrałem jednak skromniejsze wydarzenie – w Dąbrówce pod Bobowem. W tamtejszym kościele Podwyższenia Krzyża o godzinie 10.00 zostanie odprawiona Msza św. w intencji powstańców styczniowych. Gdański IPN odnowił nagrobek Ignacego Stanisława Kuchty, powstańca, który dożywał przed wojną na Kociewiu. Ten nagrobek zostanie poświęcony w obecności nowego dyrektora Oddziału Gdańskiego IPN Pawła Warota. Byłoby dobrze, aby przynajmniej część radnych z powiatu uczestniczyła w tych uroczystościach, rezygnując z atrakcyjnego niewątpliwie poczęstunku w Renie – tym bardziej, że dzień później przypada 159 rocznica wybuchu powstania.
Powstanie Styczniowe kojarzy się nam z zaborem rosyjskim, nie zawsze zdajemy sobie sprawę z tego, że legenda tego powstania rozkwitała także na Pomorzu i wzmocniła na naszej ziemi poczucie polskości. Kociewiacy te walczyli w powstaniu (tak jak 80 lat później w Powstaniu Warszawskim). Poza tym wielu powstańców z Kongresówki, po upadku powstania, przedzierało się przez granicę zaborów na Pomorze, by uniknąć Sybiru bądź innych prześladowań ze strony carskiej policji. Na Kociewiu i na Kaszubach mamy rodziny (potomkowie powstańców), które w tym czasie przybyły gdzieś z Mazowsza i pozostały na zawsze u nas.
W pierwszej po 1920 roku monografii poświęconej Starogardowi burmistrz Jan Stanisław Buchholz pisał o Pomorzu w czasie Powstania Styczniowego: Pomorze w tyle nie pozostawało. Tu nałożony podatek narodowy bez szemrania składano, stąd młodzież szkolna szkół średnich i młodzież rzemieślnicza przez kordon się przemykała, by udział brać w potyczkach. W Starogardzie pogrzebaliśmy w roku 1913 Jana Górskiego, który przeżywszy lat siedem na Sybirze, reklamowany zaś wojną francuską, szczęśliwie przeszedł a po kilkuletnim urzędowaniu w Alzacji, wróciwszy w strony rodzinne, tu życia dokonał. Inny weteran z tego powstania był Jakub Kucharski, ojciec znanego ogrodnika miejskiego. Ten dożył czasów polskich i miał to szczęście z honorami wojska polskiego być pochowanym.
O Ignacym Stanisławie Kuchcie opowiedzą nam w piątek pracownicy IPN. Zapraszam nie tylko radnych, ale każdego, kto ma czas i chciałby pokłonić się prochom tych, którzy umierali za “świętą Sprawę” – niepodległy byt Polski.
