Cel badań radiologicznych
Nawet największy profesjonalista stomatologiczny do postawienia poprawnej diagnozy potrzebuje odpowiedniego wsparcia. Badanie radiologiczne polega na zobrazowaniu pojedynczego zęba, tkanek kostnych żuchwy i szczęki, a także kości twarzoczaszki. Dzięki tak dokładnej diagnostyce, lekarz może przeanalizować układ zębów. Aspekt ten jest bardzo ważny, m.in. w trakcie leczenia ortodontycznego, implantologicznego czy protetycznego. Dodatkowo, to badanie pomaga wykryć zmiany patologiczne np. torbiele. Umożliwia także zlokalizowanie próchnicy na tzw. powierzchniach stycznych zębów.
Przebieg diagnostyki obrazowej
Diagnostyka stomatologiczna rozpoczyna się od rozmowy ze stomatologiem. Pozwala to poznać dolegliwości, na jakie skarży się pacjent i określić czas ich występowania. Kolejnym krokiem jest dokonanie dokładnych oględzin stanu jamy ustnej pacjenta. Lekarz stomatolog ocenia stan zębów, dziąseł i przyzębia, a także błony śluzowej i węzłów chłonnych. Potrzebne jest również wychwycenie wszelkich zmian próchnicowych, które mogą wymagać leczenia. 3To przeprowadzane przy użyciu aparatów RTG badania radiologiczne, najczęściej jest to RTG zęba, RTG boczne czaszki, zdjęcie pantomograficzne, a także tomografia stożkowa (CBCT). Diagnostyka obrazowa stomatologiczna jest doskonałym rozwiązaniem w leczeniu ortodontycznym, protetycznym i implantologicznym, ponieważ umożliwia szczegółową analizę układu zębów.
Rodzaje diagnostyki obrazowej
Diagnostyka obrazowa dzieli się na dwa rodzaje – wewnątrzustną i zewnątrzustną. Zdjęcia radiologiczne wewnątrzustne obrazują niewielki obszar jamy ustnej. Można w nich wyróżnić także zdjęcia zgryzowe. Jest to możliwe poprzez ułożenie kliszy na powierzchni zgryzowej zębów. Natomiast w zdjęciach radiologicznych zewnątrzustnych można wyróżnić m.in. badanie 3D, tomografię komputerową CT czy zdjęcie panoramiczne.
