W jednym z boksów swój Zakład Zegarmistrzowski prowadzi Brunon Tubis. Mój dobry kolega i wierny czytelnik Gazety Kociewskiej.
Od sześciu tygodni zakład jest nieczynny, bo "Kupiec" nie jest czynny i nikt nie wie, kiedy zostanie otwarty.
Wspomnienia
W 1957 r. Brunon poszedł do szkoły zegarmistrzowskiej w Gdańsku, a w 1960 dostał jej dyplom. We wrześniu rozpoczął pracę w zakładzie zegarmistrzowskim mistrza Wiktora Piotrowskiego, który w Izbie Rzemieślniczej przewodniczył Komisji Zegarmistrzowskiej.
- W ciągu 10 lat pracy u mistrza Piotrowskiego zdałem egzamin czeladniczy, a potem mistrzowski.
Już jako mistrz pracował w Spółdzielni Zegarmistrz w Sopocie.
- Dobrze mi w tej spółdzielni się pracowało, bo ile zrobiłem, tyle zarobiłem – chwali Brunon. - Pracowałem w centrum starego Gdańska, przy ul. Kołodziejskiej, pod filarami (przy Zbrojowni - red.). W 1976 r. ożeniłem się i przeprowadziłem się na Kociewie, bo stąd pochodzi moja żona, Bożena. Po przyjeździe otworzyłem zakład przy I LO.
I tam się poznaliśmy.
Drewniaki naprzeciw LO
Pamiętam te drewniane pawilony. Był tam warzywniak, zegarmistrz i punkt usługowy (klucze- pieczątki) mojego przyjaciela Przemka Basary, który jako pierwszy w Starogardzie wykonywał pieczątki wykorzystując matrycę negatywową. Wiem, wykonywałem te negatywy, metodą stykową (na kliszy), dzięki czemu Przemek świadczył taką usługę ekspresowo, w ciągu kilku godzin! Potem zastąpiła mnie maszyna do stykówek a dziś robi to komputer.
- 25 lat działałem sam – przerywa moje wspomnienia Brunon - potem z synem. Dziś Sławek ma swój boks w CH Kupiec. I sobie radzi. Właściwie radził, dopóki punkt był otwarty.
Więcej w aktualnym wydaniu Gazety Kociewskiej.
