Reklama

Dziś gwarą kociewską...

Musza Wóm donieść, że Śwatowy Dziyń Kociewia łobchodziyli tysz w Czarny Wodzie. Kociewiaki sia niczym nie kymroweli, jano sia wysztafsiroweli i przyśli śwantować. Tamój byli przyjechane Kasia i Maciek Marczewści, istne wandrowczyki, co byli gynał dycht wszańdzie i łopowiadeli, co te nasze Kociewiaki robio od codnia i od śwanta. Pokazyweli fotki jake psiankne je Kociewie- Łagodna Kraina. Zachynceli, co by plachandrować po steczkach, jeździć rowerym, banó, czy jak sia da! Tysz tam byłóm i razym śwantowałóm. Gadałóm dycht rychtych po naszamu rozmajite historyje dla wesołości: Jak emerytka szła sia balować, Bylim na kajakach i o swoji wiosce –o Kaliskach. Srodze jezdóm rada, że zaprosiył mnie.

redakcja
14.02.2020 12:48 (aktualizacja 16.08.2023 15:45)

Autor: Przemysław K. i Józef L.

Musza Wóm donieść, że Śwatowy Dziyń Kociewia łobchodziyli tysz w Czarny Wodzie. Kociewiaki sia niczym nie kymroweli, jano sia wysztafsiroweli i przyśli śwantować. Tamój byli przyjechane Kasia i Maciek Marczewści, istne wandrowczyki, co byli gynał dycht wszańdzie i łopowiadeli, co te nasze Kociewiaki robio od codnia i od śwanta. Pokazyweli fotki jake psiankne je Kociewie- Łagodna Kraina. Zachynceli, co by plachandrować po steczkach, jeździć rowerym, banó, czy jak sia da!
Tysz tam byłóm i razym śwantowałóm. Gadałóm dycht rychtych po naszamu rozmajite historyje dla wesołości: Jak emerytka szła sia balować, Bylim na kajakach i o swoji wiosce –o Kaliskach. Srodze jezdóm rada, że zaprosiył mnie.

Kociewiaczka- Elżbieta Pasterska
12.02.2020 r.

Szczególne podziękowania dla sponsorów, którzy wspierają nasze stowarzyszenie, oraz
Radnym Rady Miasta Czarna Woda:
A. Gradowski , R. Połom, P. Helta,
K. Smuczyński, D Andrzejewska,
P. Dorosz, W Bohla za pomoc i wsparcie w zorganizowaniu spotkania.

DZIĘKUJEMY!
Zespół SMCzW

Data dodania: 14.02.2020 12:48

Podziel się

Oceń

Napisz komentarz

Komentarze

U 14.02.2020 23:41

czyli , tłumacząc na Nasz ... Ich muss berichten, dass Śwatowy Dziwiń Kociewia in Czarny Woda herumlief. Kociewiaki weinte nicht, sie wurden gefangen und zum Küssen geschickt. Es gab Kasia und Maciek Marczewści, echte Vandrowianer, die überall waren und uns erzählten, was unsere Kociewiaks von den Toten und von Śwant taten. Sie zeigten Bilder der Nachtschatten von Kociewie-Łagodna Kraina. Sie wollten, was sie pflügen und kleine Dinge, Fahrräder, Banos oder was auch immer sie wollen! Tysz war da und ich habe einmal weggefegt. Ich sprach bald nach unseren Geschichten über Fröhlichkeit über den Dychty: Als ein Rentner zum Tanzen ging, war ich auf Kajaks und über mein Dorf - über Kalisz. Ich rate Ihnen, dass er mich eingeladen hat.